whew..
naaalala ko ang simula ng school nung high school pa ko.. ( well parang obvious na puro kwentong high school ang mga andito sa blog na ito.. well kasi wala akong life sa college kasi.. XD) eh papasok kang nakauniform.. magbabayad ka ata nung pta.. ipapasa mo yung card mo dun sa designated na pasahan ata after mo tignan kung sang section ka na napunta.. kung tumaas ka, bumaba, mga bago mong kaklase, or yung mga kaklase mo na di mo na kaklase ngayong year, kung lumakas ba yung team nyo, kung naretain ba, kung kaklase mo na ba yung crush mo, kung may maganda ba.. yung mga ganun ba.. high school gives you a set of choices.. lagi yan.. it's either one or the other.. it's meron o wala.. napakacarefree nun.. kahit nung elem carefree.. as i was typing this naisip ko kung bakit afford mo maging carefree noon..
kasi.. wala ka namang ginawa para maging blurred ang future mo dun sa elem or sa HS.. haha.. eh kasi ako.. kunyari.. di naman sure kung makakapagenroll ako.. di ko alam kung sinong magsasabon sakin bukas.. di ko alam kung tatamarin ba ko o hindi.. kasi di mo alam talaga kung anong meron.. unless nasecure mo na na enrolled ka na ng sem na yun.. or makakapagaral ka pa.. sabi nga sa kanta nung U2 "always stuck in reverse.." that's me.. i'm always looking back.. can't look forward.. i used to tell lahat ng nakakasakay ko pag nagddrive ako na magaling akong magdrive.. well sa sasakyan pwede na besides sa lagi akong nababangga sa mga bagay na di gumagalaw at occasional na road rage ko.. sa pagddrive ko ng buhay ko.. olats ako.. yes this is drama once again..
i envy those na nakakapagenroll tapos wala silang inaalala.. kundi magpaadvice.. kausapin ng casual ang kanilang adviser.. sa totoo lang di naman mahirap maghanap ng subjects.. once you're through sa mga GEs mo at sa mga PEs mga majors na lang ang subjects mo.. eh wala ka namang kalaban dun sa enlistment noh.. lalo na kung delayed ka pa.. XD pero para saming mga yagit.. ang pinakamahirap samin eh yung harapin yung adviser namin.. think of a very tragic event kung bakit naging ganun ang resulta ng sem mo para kaawaan ka at kahit papano mapalamig ang ulo ng adviser mong pagkakita sa records mo eh nanggagalaiti na sa galit dahil sinira mo ang araw nya.. well that is hardest for me.. ewan ko sa iba kong kasama.. they say wala namang mawawala.. di ka naman nilala papatayin right?
naalala ko kanina naglolokohan kami ni james dahil wala siyang pera at di sya makakabalik ng LB.. tas sabi nya at least ggraduate na sya.. ako di ako nakacomeback agad.. napaisip ako.. tas sabi ko.. wala ka namang pantuition.. pero it's beside the point.. ang point dito.. for as little a light na makita mo.. kahit sa tingin mo you're going to be alright.. a simple joke like that.. a simple thought.. or a single word na makakapagpaalala sayo ng lahat ng nangyari sayo.. at di ko naman masasabing resulta ito nun.. pero lahat ng equated sa kabasurahang nakikita ko sa sarili ko ngayon.. andaling mabasag ng hope mo.. like a snap.. ganun lang.. di mo kayang magalit kasi kasalanan mo to eh.. alam ko na the trick to get over this is to stop looking at your rear view mirror and start looking forward.. stop carrying the past with you.. let go of it.. but it requires time.. time that i don't have.. and mr cope used to tell me if there's something we didn't do and we say blahblahblah there's always an excuse for something.. ganun.. pero gawin mo na lang.. ganun kasimple.. just do it.. nike.. ganun.. pero sometimes.. when you just do it.. minsan pumapalpak.. minsan natatalo ka.. minsan natatanga ka.. or tinatanga ka.. ang tanga tanga ko sa mga ganyan.. paulit ulit nang sinabi sakin ni lorine yan.. XD i think too much on things na di dapat iniisip.. at i don't sa mga kailangan.. it's as if i act on instinct lang.. kanina nga.. nasa jeep ako.. nasa harap.. may dalawang magjowa.. pero carefree sila.. kahit wala silang trabaho (which is I assumed lang) eh at least masaya sila.. PERO.. ayaw ko ng ganun.. gusto ko carefree ako.. masaya.. tambay.. chill.. na may trabaho ako.. na nakakapagpahinga ako.. pero wala akong ginagawa para maattain yun.. at i'm not using any effort (tama ba yan?) unlike pag lumalandi ako or ano.. andun lahat.. ang bilis kong makapagisip ng kung anoanong pwedeng ibigay.. pwedeng gawing diskarte.. excited ako sa mga ganun.. pero sa acads.. wala eh.. katamad magsulat.. ayoko na..
